Na Walentynki

Nie unikajmy miłości ku sobie,
powspominajmy, co było w nas piękne,
jak mnie kochałaś, ja kochałem ciebie,
otwórzmy serca, chwyćmy się za ręce.

Nie traćmy czasu, spójrzmy prosto w oczy,
by raz na zawsze usunąć z nich belki,
ufajmy sobie, drogą prawdy kroczmy,
czy to naprawdę wysiłek tak wielki?

Dzień Walentynki, to radosna chwila,
miłe wspomnienia pobudzają serca,
nie tylko młodym, przeznaczona była,
uśpiona miłość się budzi i wraca.

Więc się kochajmy, koniec licytacji,
nie jak w utworze „strzyżone - golone”
to ja mam rację, a ty nie masz racji,
od dziś te sprzeczki, są niedozwolone.

Wybryki słowne, zatapiajmy w wodzie,
lub pozostawmy daleko za domem,
przed nieufnością, powstrzymajmy wodze,
by żyć radośni, nie mniej zakochani.

Wyniosłe słowa niech zjadą ku ziemi,
zarozumiałość, oznaka wyższości,
czuć się będziemy szczęśliwi i zdrowi,
więc się kochajmy, nigdy dość miłości.

Jerzy Stanisław Fic
Gdynia, 14 lutego 2017