Kruk i sprytny lisek

Dawno, dawno temu wydarzyła się historia, którą pewien kruk na pewno zapamięta na długo, posłuchajcie…        

          Kruk mieszkał w lesie, tak jak wiele innych zwierząt. Miał przyjaciół, z którymi lubił prowadzić poranne pogawędki i wieczorne rozmowy o piórach i lataniu, o szybowaniu pod chmurami i o tym, co udało mu się zdobyć do jedzenia. Kruk był wielkim łasuchem, zjadał różne przysmaki, ale najbardziej na świecie lubił ser.
          Pewnego dnia udało mu się zdobyć kawałek pysznego sera z dziurami, chwycił go bardzo mocno w swój dziób, zatrzepotał czarnymi skrzydłami i pełen dumy usiadł na gałęzi starego dębu.

Chciał, aby wszystkie leśnie zwierzęta go widziały i oczywiście podziwiały za to, że udało mu się zdobyć taki smaczny kąsek.
          W tym czasie obok drzewa przechodził lisek, znany ze swej chytrości. Lisek dostrzegł kruka i ser, który ptak trzymał w dziobie. Wiedział, że to niebywała okazja na zdobycie serowego obiadu. Na poczekaniu wymyślił sposób na odebranie krukowi jego zdobyczy.
Sprytny lisek powiedział: „Witaj kruku! Wszystkie zwierzęta w naszym lesie wiedzą, że jesteś najdostojniejszym ptakiem w całej okolicy, masz piękne czarne pióra i błyszczący dziób, ale na pewno nie umiesz śpiewać”. Kiedy kruk usłyszał te słowa, postanowił udowodnić liskowi, że jest w błędzie. Otworzył dziób i zademonstrował, jak tylko najlepiej umiał, swój piękny głos: „Kraaa! Kraaa!”. Ser wypadł krukowi z dzioba, lisek złapał go i szybko zjadł.
Kruk posmutniał, ale zrozumiał coś ważnego: to pycha i zarozumiałość sprawiły, że stracił kawałek ulubionego sera.